SUGO FOOD COURTDit jaar is Festival Stille Nacht een samenwerking aangegaan met Sugo. Speciaal voor het festival hebben ze een heerlijk menu samengesteld, wat de hele avond verkrijgbaar zal zijn op het foodcourt. Verwacht de heerlijkste pizza’s, antipasti, salades, hotdogs en soepen. Daarnaast verzorgt Sugo ook een uitgebreid assortiment koffie, thee en zoete lekkernijen. Bekijk hier de menukaart.

ARTIESTENHet Britse Amber Run schrijft fraaie gelaagde popliedjes die een zee aan aanstekers oproepen. Hartverscheurende teksten, kraakheldere zang en groots uitgemeten arrangementen die alle melancholische prikkels raken. De band slaat zowel in thuisland als hier behoorlijk aan: het trio heeft Melkweg Oude Zaal met het grootste gemak uitverkocht en nu loopt ook Stille Nacht warm. Het nieuwe album komt is net uit en heet Philophobia, wat letterlijk betekent: angst voor de liefde. Pak de zakdoekjes maar vast tevoorschijn.

Thijs Kuijken, het spil van I Am Oak, staat bekend als een artiest die liever verkent dan onthult. Die denkwijze komt ook fraai tot uiting in zijn muziek: slepend van karakter, zich overleverend aan het moment, met een stemgeluid dat aangenaam laveert tussen klank en poëzie. Nieuwste wapenfeit Osmosis is de meest kleurrijke en diverse plaat geworden uit het oeuvre van de Utrechtse formatie.

Jasper Steverlinck maakte in het begin van zijn loopbaan furore als de stem van Arid. En het is juist die fraaie stem die het middelpunt vormt op nieuwste langspeler Night Prayer. In de traditie van Jeff Buckley, Nina Simone en Leonard Cohen focust Steverlinck op zijn grote kracht: het uitdrukken van rauwe, ongeveinsde emotie, geestdrift en onderhuidse gedachten. Liedjes gespeeld met het hart op de tong.

Songwriter Andrew Combs gooit zijn ambacht sinds de geboorte van zijn dochtertje in 2017 over een geheel andere boeg. Combs was eerst een man die verhalen en concrete emoties uitdroeg, maar op zijn nieuwste langspeler Ideal Man benadert hij muziek en teksten meer als zijn andere geliefde bezigheid: schilderen. Als resultaat componeert hij prachtige met psychedelica doorspekte folk met producer Sam Cohen (Kevin Morby, Benjamin Booker).

De gestroomlijnde psych-pop van Sugar Candy Mountain is werkelijk om je vingers bij af te likken: muziek die klinkt als een onderonsje tussen Brian Wilson, Brigitte Bardot, The Flaming Lips en Tame Impala. SCM is gefixeerd op kurkdroge, onderhuidse grooves, beschonken met phasers doordrenkte synths en zangmelodieën die je als een warm deken omzwachtelen.

Als een raam van glas en lood ziet Kirby Brown zichzelf als een versnippering van verschillende losse elementen. Zijn achtergrond verklaart het al: geboren in de red star state Texas, aangewakkerd door de buzz in New York en uiteindelijk neerstrijkend in country-aristocratie Nashville, Tennessee. Brown omarmt de versplintering van zijn leven en loopbaan op wezenlijke wijze in zijn nummers, die laveren tussen poëtische beeldspraak tot de meer eenvoudige aardse gebaren. Speels en serieus tegelijk, puur ziel en zaligheid.

Opkomende UK-songwriter Sam Calver combineert zijn mierzoete stemgeluid met speelsere invloeden. Zo is hij fervent fan van de alternatieve pop van Gorillaz en de nu-metal van Linkin Park. Popmuzikanten die glitchy electronica-kronkels of een lekkere gitaarscheur in hun composities durven te verwerken, zonder de kern van het liedje uit oog te verliezen, zijn talenten om te koesteren. Het grote Island Records tekende de Brit om die reden dus.

Dinaira Scheffers besloot ondanks haar Engelstalige achtergrond toch de overstap naar Nederlandstalige muziek te maken. Na een lange zoektocht naar de juiste sound, tekst en gevoel ontstond het titelloze debuutalbum vol hoopvolle, kleine, bombastische, organische, kinderlijke en volwassen liedjes waar iedereen eigen nostalgische beelden in kan oproepen. Qua invloeden put AAPNOOTMIES uit een breed palet van stromingen, van alternatieve folk, indiepop tot aan spannende elektronica.

Sommige liedjes vangen alle menselijke emoties op een letterlijke, tastbare manier. Wat de Utrechtse songwriter Robin Kester maakt valt onder een geheel andere klasse: het soort onderhuidse, abstracte folk waarin woorden ontbinden in mistige landschappen, waar melodielijnen stijlvol slalommen tot een verfraaid schriftuur. Ongrijpbaar doch heel indringend. Niet te missen voor vans van The Weather Station, Nick Drake en Pitou.

Ciao Lucifer is het project van bezoemvrienden en rasartiesten Marnix Dorrestein (IX) en Willem Wits. Beide muzikanten hebben zo’n beetje iedere creatieve richting wel eens verkend: kunst, poëzie, elektronica, theater en pop. Ciao Lucifer heeft echter het karakter van ‘dat eerste bandje waar het allemaal mee begon’, oftewel ‘bromance in bandvorm’, maar dan met de kennis van achteraf. De muziek klinkt als een bevlogen cocktail van wave punk, chill wave en indierock.

De grauwe gelaagde alt.folk van la loye wordt vaak omschreven als ongepolijst, maar stiekem is de band rondom songwriter Lieke Heusinkveld supergelaagd in zowel de muzikale als tekstuele details. la loye verkent niet de gladgestreken gebaande wegen van het menselijke bewustzijn, maar baant zich een weg door spannende olifantenpaadjes, donkere wildgroei en wonderschone open vlaktes. Net als bijvoorbeeld Elliott Smith, Mount Eerie en Big Thief tast Heusinkveld diep in haar reserves om rauwe emotie met frisse invalshoeken gestalte te geven. Ongekend mooi.

“Een oase van emotie”, zo omschrijven violiste Anna Phoebe en pianiste Aisling Brouwer hun gezamenlijke project AVA. Phoebe en Brouwer schrijven doorgaans muziek voor film, tv en dansvoorstellingen, maar als AVA onderzoekt dit klassiek geschoolde duo het spanningsveld waarin persoonlijke gevoelens, identiteit en observaties clashen en samensmelten. Het resultaat: ongekend fraaie filmische arrangementen die zowel het hart als het hoofd in beroering brengen.

De Vlaamse artiest Tessa Dixson schrijft alternatieve popsongs vol emotionele wendingen en tegenstellingen. Je kent het gevoel wel: een hersenhelft wil wegkruipen in die veilige psychische bubbel, terwijl de andere helft alle prikkels en impulsen van de buitenwereld achterna probeert te huppelen. Dixson’s muziek werkt precies zo op de zintuigen: dwingend en dansbaar voor in een hete club, doch fraai en expressief trippend over de koptelefoon.

Sean Gascoigne kan best wel tegen een slag of stoot (of zelfs een elleboog tegen de kaak, net als zijn voetballende naamgenoot Paul), en hoopt dat jij ook daartoe bereid bent. Deze liedjesschrijver staat bekend om zijn heerlijk cynische, sarcastische sets, waarbij de man zowel zichzelf als het publiek veelvuldig op de hak neemt. Het kneuterige knutselige karakter van zijn muziek voert hij moeiteloos door naar het podium als een soort eenmansband: gitaar, drums en zang tegelijk, het charismatische midden behoudend tussen hofnar en hartenbreker.

Tijdens de eerdere edities van Festival Stille Nacht stonden onder meer deze artiesten op het affiche: Tamino, Bear’s Den, Alex Vargas, Finn Andrews (The Veils), L.A. Salami, Pitou, Daniel Docherty, Benjamin Francis Leftwich, Jake Isaac, Isbells, Mick Flannery, Luke Sital-Singh, Saarloos & Dan Owen.